To niesprawiedliwe! Po takim samym wysiłku fizycznym:

• niektórzy spływają potem jak lód z trzech gałek porzucony na parkingu w sierpniu,
• inni zaś nie wydzielają nawet jednej kropli…

Ale jaki jest Twój cel?

Nie pocić się? Nieeee, absolutnie nie!

Pocenie się to jedna z funkcji życiowych Twojego organizmu, równia ważna jak oddychanie.

Więc: RĘCE PRECZ! Przestańmy wreszcie wywierać presję na nasz organizm, przestańmy chcieć go kontrolować, tłamsić go naszą władzą… dostosowując do naszych zachcianek.

Nasz organizm to sanktuarium, któremu codziennie jesteśmy winni honory, szacunek i zrozumienie.

Trzeba więc przede wszystkim pocenie się zrozumieć.

Nie pocimy się w równym stopniu

Osoby otyłe i z nadwagą pocą się bardziej.

To normalne: tkanka tłuszczowa działa jak izolacja termiczna. Pocenie się służy chłodzeniu organizmu, ale tkanka tłuszczowa hamuje ten proces.

Ponadto, osoby otyłe i cierpiące na nadwagę mają większą masę ciała. Jego schłodzenie trwa więc dłużej niż u osób szczupłych, podobnie jak dłużej chłodzi się silnik samochodu ciężarowego niż silnik skutera.

No i wreszcie, muszą one włożyć więcej wysiłku niż osoby szczupłe w noszenie swoich dodatkowych kilogramów. Powoduje to więc większe pocenie się, tak samo jak bardziej się pocimy, maszerując z plecakiem.

Wydaje się natomiast, że sportowcy pocą się mniej przy takim samym wysiłku. W rzeczywistości, ich pocenie się jest bardziej regularne, lepiej rozłożone. Jest więc skuteczniejsze, a pot wyparowuje na bieżąco, co sprawia, że są oni mniej mokrzy od potu i mniej ociekają. Mechanizm pocenia się rusza od razu po rozpoczęciu wysiłku, co pozwala szybko regulować temperaturę ciała.

Z drugiej strony, osoby nerwowe pocą się bardziej niż pozostałe, ponieważ ich nerwowość wyzwala produkcję adrenaliny, co z kolei powoduje spięcie mięśni i zwężenie tętnic. Te wysiłki mięśni wywołują podwyższenie ciepłoty ciała, a to wymaga z kolei uruchomienia mechanizmu pocenia się.

Ale pocenie nie służy jedynie odświeżeniu nas poprzez odparowanie wody na powierzchnię skóry, aby usunąć ciepło (kalorie).

Pocenie się pozwala Ci również:

• utrzymać nawilżenie skóry,
• wydalić nadmiar soli i elektrolitów z organizmu. Elektrolity to minerały (magnez, wapń, sód i potas), które regulują krążenie wody we krwi, mięśniach i innych komórkach organizmu.

Pokarmy, które wywołują pocenie się

Już sam fakt jedzenia powoduje w Twoim organizmie wytwarzanie ciepła. W rzeczywistości, trawienie pokarmów polega na niszczeniu wiązań chemicznych, zaś proces ten wytwarza ciepło dokładnie tak samo jak spalanie gazu czy drewna.

Zjawisko to jest intensywniejsze po spożyciu białka (mięso, ryby), gdyż są to bardziej złożone cząsteczki. Jeszcze bardziej intensyfikuje je spożywanie ciepłych pokarmów lub picie ciepłych napojów.

Dlatego Beduini na pustyni piją gorącą herbatę: to powoduje, że się pocą, co ich odświeża!

Inne substancje wywołujące pocenie się

Alkohol, kofeina i tytoń przyśpieszają rytm pracy serca, a zatem i metabolizm, co także kończy się podwyższeniem ciepłoty ciała, a to wywołuje pocenie się.

Chili ma działanie podobne, choć krótkotrwałe. Zawiera ono kapsaicynę wywołującą wrażenie uderzenia gorąca. (Wrażenie pieczenia w ustach po spożyciu chili możesz jednak złagodzić, popijając zimnym mlekiem: mleko zawiera bowiem białka o działaniu powierzchniowo czynnym na kapsaicynę).

Leki takie jak insulina i aspiryna także wywołują pocenie się.

Osoby, które silnie się pocą, nic nie robiąc, nie wykonując aktywności fizycznych (na przykład słuchając muzyki) lub pocą się tylko w ściśle określonych miejscach na ciele, powinny zasięgnąć porady lekarza. Może to być bowiem objaw rzadkiej choroby jak chłoniak, gruźlica lub AIDS.

Kontrola przepływu

W celu utrzymania intensywności pocenia się pod kontrolą, pierwszy sposób polega oczywiście na właściwym doborze ubrań: szerokich i z naturalnych tkanin.

Utrata wagi i bardziej regularne uprawianie sportu zmniejszają i regulują pocenie się: nie „opływasz” już tak łatwo.

Ale poza wilgocią i śladami pod pachami, problem pocenia się leży oczywiście w… zapachu.

Dwa rodzaje potu

W większości stref ciała pot jest podobny do słonawej wody i wysycha, nie wywołując dalszych komplikacji.

Ale w niektórych strefach ciała jak pachy, pachwiny czy okolice pępka, znajdują się szczególne gruczoły potowe (wytwarzające pot). Wytwarzają one pot tłusty, o silnym, nieprzyjemnym zapachu, gdyż rozmnażają się w nim bakterie.

Zauważ, że zapachy te pełnią jednak również funkcję społeczną – np. w przypadku niemowlęcia uspakajanego zapachem matki. Pot męski miałby natomiast wywierać liczne korzystne skutki na kobiety, np. poprawa nastroju lub synchronizacja cyklu menstruacyjnego.

Tym niemniej, faktem jest, że potu o przykrym zapachu nie można tak po prostu pozostawić do wyschnięcia na skórze. Trzeba wziąć prysznic, umyć się łagodnym mydłem i – w przypadku większości osób – użyć dezodorantu pod pachami.

Klasyczne dezodoranty: uwaga – niebezpieczeństwo!

Wszelkie dezodoranty dostępne w tradycyjnym handlu są koszmarnymi koktajlami chemicznymi, rakiem piersi z opóźnionym zapłonem.

Wczoraj były to parabeny, dziś są to sole glinu. A jutro?

Osobiście wolę nie czekać na odkrycie kolejnego trującego składnika. I co za strata czasu – ta konieczność bycia na bieżąco ze wszystkimi nowinkami czy sprawdzanie listy składników na każdym opakowaniu.

Zastosuj proste założenie: „Nie stosuję na moje ciało nieznanych składników”.

Ta zdroworozsądkowa zasada ułatwi Ci życie. Weź butelkę jakiegokolwiek dezodorantu i odwróć ją: butan/izobutan/propan, cytrynian trietylu, ethylhexylglycerin, benzylheptanol… Stop! Test niezaliczony!

******************************************

Aż w 80% Twój stan zdrowia zależy od...

sposobu Twojego odżywania, tego, jak sypiasz, poziomu Twojego stresu oraz od stanu środowiska, w którym żyjesz

90% nowotworów bezpośrednio wiąże się z trybem życia: nieodpowiednim odżywianiem, paleniem tytoniu, brakiem ruchu i zanieczyszczeniem środowiska!

Nieodpowiednia dieta ma wpływ na powstawanie nowotworów, cukrzycy typu 2, osteoporozy, chorób serca czy nawet zwyrodnieniowego zapalenia stawów (artroza)!

Jak w naturalny sposób skutecznie walczyć z chorobami wynikającymi ze złego stylu życia - przeczytasz w Kronikach Poczty Zdrowia

W trzech tomach zebrano najważniejsze artykuły Jeana-Marca Dupuis, publikowane w newsletterze Poczta Zdrowia. Aby zyskać więcej informacji, kliknij tutaj.

******************************************

Najlepszy naturalny dezodorant

Najlepszym naturalnym dezodorantem jest soda oczyszczona.

Właśnie tak! Ta substancja, która nadaje się do wszystkiego, jest między innymi stosowana przez malarzy w celu wyeliminowania wyziewów farb. Przychodzi w sukurs w przypadku przykrego zapachu butów, a nawet zapachu kociego moczu w kuwecie!

Oznacza to, że wystarczy do usunięcia wszelkiego zapachu spod pach. Kropelka perfum wystarczy, aby spowić całe ciało. Oszczędzisz także ubrania, które rzadziej będą wymagały prania i nie będą więcej nosiły żółtych plam od potu, no i nie będziesz się już więcej martwić, unosząc ramiona na wieczornym spotkaniu.

Ale uwaga: gruboziarnisty soda oczyszczona dostępna w supermarketach podrapie pachy. Potrzebny jest drobnoziarnista soda oczyszczona, o bardzo małych kryształach.

Sposób użycia jest bardzo prosty: po prysznicu, nałóż produkt ręką na suche pachy i wetrzyj delikatnie. Nad umywalką otrzep resztki, żeby pozostała tylko cienka warstwa. Pocieraj, dopóki nie zniknie biały kolor.

Jeśli masz czas i ochotę, możesz skorzystać z następującej receptury na produkt bardziej wyrafinowany i pachnący.

Składniki:

• 2 łyżki sody oczyszczonej,
• 6  łyżki skrobi kukurydzianej,
• 10 kropli olejku aromatycznego z drzewa herbacianego (Tea Tree),
• 3 łyżki oleju kokosowego.

Przygotowanie:

• W pojemniku wymieszaj sodę oczyszczoną, skrobię i olejek z drzewa herbacianego.
• Dodaj olej kokosowy i mieszaj do otrzymania masy o jednolitej konsystencji.
• Następnie możesz dodać, według upodobania, olejki aromatyczne, np. lawendowy, eukaliptusowy, z drzewa sandałowego czy różany. Wystarczy kilka kropel.

Przechowuj produkt w słoiczku z pokrywką w łazienkowej szafce. Na początku może on wymagać umieszczenia w lodówce, aby masa – zbyt lekka i kremowa – „związała”, ale zestali się on w miarę upływu czasu.

Zdrowia życzę,
Jean-Marc Dupuis