Prawda czy fałsz: ocet jabłkowy

Nic nie działa tak skutecznie na marketingowym rynku naturalnych metod leczniczych niż wmówienie, że jakiś prosty produkt wspaniale, cudownie i niesamowicie wyleczy odtąd wszystko: począwszy od odcisków, poprzez nieświeży oddech aż po raka, nadwagę i sprawność seksualną (te dwa ostatnie punkty – wyróżnione są zawsze w reklamach takich produktów bardzo mocno).

Oczywiście nigdy nie odbywa się to bez „subtelnego” dodatku w postaci propozycji zakupu specjalnych kapsułek, książek, tabletek lub innego leku-cud na wszelkie dolegliwości. Wszystko to za wygórowaną cenę, przez Internet od firmy, która nie wiadomo, gdzie ma swoje serwery.

„Klasyki gatunku” zawierają: sodę, mleczko pszczele, propolis, zioła szwedzkie, chlorek magnezu, przepisy na „dietę-cud” typu głodzenie się, a na najwyższym podium stoi ostatnio… ocet jabłkowy.

Trudno dojść prawdy, bo rzeczywiście niektóre z tych produktów mają realny wpływ na zdrowie, czasem wręcz spektakularny. O wielu z nich regularnie piszę w newsletterze Poczta Zdrowia.

Dziś wyjawię Ci całą prawdę o occie jabłkowym: czego można od niego oczekiwać, a jakich zagrożeń uniknąć. Bo na wielu stronach internetowych i w książkach sporo jest o nim bajek.

Lekarz w amerykańskich górach

Najpopularniejsze publikacje o occie jabłkowym opierają się na bestsellerowej książce amerykańskiego lekarza, dr. DeForesta Clintona Jarvisa.

Dr Jarvis, który zmarł w 1966 roku, był wiejskim lekarzem w stanie Vermont – górzystym regionie północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych.

W 1958 roku napisał on książkę o „medycynie ludowej” (Folk Medicine), która sprzedała się w milionach egzemplarzy. Zalecał w niej mieszankę octu jabłkowego i miodu jako lekarstwo na niezliczoną liczbę chorób.

W rzeczywistości większość zalet tej mikstury wyssana była z palca.

Nieważne, obecnie, ponad pięćdziesiąt lat później, setki stron internetowych powielają w całości zalecenia dr. Jarvisa.

Postanowiłem zatem usystematyzować temat.

Ocet jabłkowy skuteczny w walce z cukrzycą

Kiedy spożywasz węglowodany (skrobię, cukier, owoce, warzywa...) i dodajesz odrobinę octu do posiłków (jedna łyżka), spowalnia to wzrost poziomu cukru we krwi, produkcję insuliny¹ oraz obniża poziom cholesterolu we krwi.

Kwasowość octu spowalnia opróżnianie żołądka, co sprawia że każdy skonsumowany posiłek ma niższy indeks glikemiczny (IG). A to pociąga za sobą same pozytywne skutki zdrowotne,

Ponadto ocet blokuje aktywność amylazy w jelicie cienkim. Amylaza to enzym rozkładający wielocukry (np. skrobię) na cukry proste (np.glukozę), które następnie są wchłaniane z przewodu pokarmowego.

Część spożywanej skrobi nie przekształca się w cukier we ?? krwi, ale jest wydalana w toalecie. Efekt ten jest działaniem kwasu octowego  zawartego we wszystkich octach, nie tylko w jabłkowym.

I wreszcie, wypicie octu obniża apetyt, co zmniejsza ilość spożywanego jedzenia w czasie posiłku.

Przygotowywanie posiłków z użyciem octu jest dobrą rzeczą, jeśli masz cukrzycę lub gdy się jej obawiasz. Z tych samych powodów dodawanie octu do potraw jest również dobre dla tych wszystkich, którzy mają tendencję do nadwagi i otyłości.

Ocet w walce z nadciśnieniem

Kwas octowy zawarty w occie może również obniżać ciśnienie krwi.

Ocet może zmniejszać aktywność reniny, enzymu odpowiadającego za obkurczanie naczyń krwionośnych, który podwyższa ciśnienie krwi. Lekarze mówią o „wazokonstrykcyjnym” efekcie reniny. Dzięki octowi słabnie oddziaływanie reniny, naczynia krwionośne rozkurczają się, zmniejsza się ciśnienie tętnicze, tym samym przestając nadwyrężać ściany naczyń.

Zmniejsza się tym samym ryzyko sztywnienia tętnic, a tym samym maleje ryzyko wystąpienia udaru mózgu.

Należy jednak zwrócić uwagę (bardzo ważne!), że informacja o zbawiennym wpływie na ciśnienie krwi opiera się tylko na pojedynczym badaniu, przeprowadzonym na szczurach².

Czyszczenie uszu octem

Ocet, ze względu na kwaśny odczyn, jest bardzo skuteczny w walce z bakteriami. Badacze udowodnili, że najbardziej skuteczny jest w przypadku bakterii najczęściej wywołujących bóle uszu. Są to bakterie z rodzaju: Pseudomonas, Staphylococcus i Proteus.

Ocet mógłby być ciekawą alternatywną metodą leczenia w przypadku braku antybiotyków.

Jednakże efekt ten był testowany wyłącznie w probówce, na hodowli komórkowej... w 1998 roku³.

Osteoporoza

Wraz z wiekiem oraz spadkiem poziomu hormonów płciowych kości stają się porowate i podatne na złamania. Zjawisko to nazywamy osteoporozą. Powoduje ono pęknięcia, czasem bardzo poważne (takie jak złamania kości biodrowej lub szyjki kości udowej), które mogą nawet prowadzić do niepełnosprawności.

Ocet mógłby być również skuteczny przy wzmacnianiu kości. W istocie zwiększa on absorpcję wapnia w jelitach i zmniejsza aktywność komórek, które niszczą kości.

Ale i tym razem efekt ten nie został dostatecznie udowodniony. Zaobserwowano to jedynie u szczurów, w 1999 roku⁴.

Ocet bogaty w przeciwutleniacze

Ocet jest bardzo bogaty w przeciwutleniacze. Zawiera on około 600 mg/l związków fenolowych⁵.

Podobnie jak wszystkie świeże owoce i warzywa, bogate w przeciwutleniacze, również ocet mógłby chronić przeciwko chorobom neurodegeneracyjnymi, takim jak choroba Alzheimera lub choroba Parkinsona.

Reszta jest tajemnicą...

Jeśli o mnie chodzi, to na tym kończą się zalety octu.

Dr Jarvis twierdził, że ocet jabłkowy oczyszcza i regeneruje komórki, działa przeciwbólowo na stawy i mięśnie, rozpuszcza złogi wapnia w tętnicach, oczyszcza nerki i pęcherz...

Ale choć środki tego typu nadal zalecanie są przez niektórych, to nie mają one żadnych podstaw naukowych.

Tak naprawdę ocet składa się głównie z wody i kwasu octowego.

Strawiony w żołądku, zmienia się w wodę i CO₂. A już na pewno nie ma możliwości rozpuszczania złogów wapnia w tętnicach ani przemieszczania się i oddziaływania na komórki, nerki czy stawy.

Niektórzy twierdzą, że jest to spowodowane pektyną jabłkową, która znajduje się w occie jabłkowym, a także wyjątkowym bogactwem minerałów.

Ale ocet jabłkowy nie zawiera pektyny: pektyna jest włóknem jabłkowym, a w occie nie ma włókien.

Poza tym, nie dostarcza użytecznych minerałów. Zawiera sód (sól kuchenną) – to nic nadzwyczajnego, fosfor (którego zazwyczaj jest za dużo w naszej żywności), żelazo i miedź (które najczęściej też mamy w nadwyżce) oraz niewielkie ilości selenu, wapnia i magnezu, na poziomie znacznie niższym niż w przypadku większości produktów pochodzenia roślinnego⁶.

Prawdą jest, że ocet jabłkowy zawiera potas. Potas pomaga w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej, a tym samym chroni przed ubytkami minerałów, co jest przyczyną powstania osteoporozy. Jednak ocet jabłkowy zawiera go zbyt mało: maksymalnie 1 g na litr, podczas gdy potrzebujesz od 2 do 6 g potasu dziennie, aby zachować zdrowie.

Łatwo zaspokoić inaczej tę potrzebę – wystarczy jeść dużo warzyw, które są bogate w potas.

Ponadto ocet nie zawiera prawie żadnych witamin; trochę B6 i to wszystko.

Ocet dla urody

Bez spektakularnych efektów dla zdrowia, czy ocet jabłkowy mógłby być skuteczny jako kosmetyk do skóry, włosów czy zębów?

W tej niezwykle subiektywnej dziedzinie każdy powinien bazować na swoich doświadczeniach. Osobiście bezwzględnie odradzam stosowanie octu jako płukanki do ust.

Na jednej ze stron internetowych, zawierającej wydumane porady zdrowotne, przeczytałem:

Ocet jabłkowy zwalcza zapalenie bakteryjne, stymuluje irygację dziąseł. Aby utrzymać zdrowe dziąsła, codziennie rano i wieczorem, po umyciu zębów, przepłukuj usta octem jabłkowym rozcieńczonym z wodą (1 łyżeczka na szklankę wody).

Przecież ocet, który jest kwaśny, atakuje szkliwo zębów!

Badanie przeprowadzone na 2385-osobowej grupie nastolatków (w wieku 14 lat) wykazało, że regularne spożywanie octu może zwiększyć erozję zębów i niszczyć szkliwo⁷. Ponadto, efekty te mogą być przyczyną rozwoju i nasilenia problemów związanych z wrażliwością zębów⁸.

Zdrowia życzę,
Jean-Marc Dupuis

PS Jeśli myślisz, że te informacje mogą zainteresować kogoś znajomego, śmiało mu je prześlij. A jeśli jeszcze nie jesteś prenumeratorem Poczty Zdrowia, a również chciałbyś otrzymywać ten newsletter bezpłatnie, możesz podać swój adres e-mail tutaj.

******************************************

Odzyskaj płaski i jędrny brzuch

i spraw, aby Twój układ pokarmowy lepiej funkcjonował 

Młodzi ludzie zwykle mają jędrny brzuch z pięknie zarysowanymi mięśniami i gładką skórą. U osób starszych najczęściej mięśnie brzucha stopniowo wiotczeją i na brzuchu zaczyna odkładać się tłuszcz, nie tylko na zewnątrz, ale także wewnątrz. Zwiększa to ryzyko rozwoju raka oraz chorób serca i naczyń krwionośnych, takich jak nadciśnienie tętnicze czy zawał serca.

Postarzały, obwisły i otłuszczony brzuch stanowi zatem zagrożenie dla zdrowia, jak również stwarza inny problem, tym razem natury estetycznej – nie wygląda zbyt ładnie.

Obwisły brzuch zawstydza wiele osób, których samoocena staje się coraz niższa, kiedy patrzą w lustro.

Na szczęście te zmiany nie są nieodwracalne! Współczesne metody leczenia mogą sprawić, że brzuch zacznie wyglądać młodziej i zdrowiej. Przeczytasz o tym już w najnowszym wydaniu miesięcznika Zdrowie, Witalność i Długowieczność. Terapie młodości dra Thierry’ego Hertoghe’a.

Uwaga: zapisując się na jego prenumeratę teraz, do niedzieli, 7 maja, otrzymasz aż 115,20 zł wyjątkowego rabatu oraz 2 prezenty. Przejdź tutaj

A jeśli skończyłeś 50. rok życia, otrzymasz jeszcze więcej, bo aż 60% zniżki od ceny rocznej prenumeraty. Sprawdź teraz

******************************************

Źródła:

1)

• Ostman E, Granfeldt Y, Persson L, Bjorck I. Vinegar supplementation lowers glucose and insulin responses and increases satiety after a bread meal in healthy subjects; http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16015276?dopt=Citation
• Eur J Clin Nutr 2005 September;59(9):983-8.2. Johnston CS. Strategies for healthy weight loss: from vitamin C to the glycemic response; http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15930480?dopt=Citation
• J Am Coll Nutr 2005 June;24(3):158-65.3. Leeman M, Ostman E, Bjorck I. Vinegar dressing and cold storage of potatoes lowers postprandial glycaemic and insulinaemic responses in healthy subjects; http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16034360?dopt=Citation
• Eur J Clin Nutr 2005 November;59(11):1266-71.4. Johnston CS, Kim CM, Buller AJ. Vinegar improves insulin sensitivity to a high-carbohydrate meal in subjects with insulin resistance or type 2 diabetes. Diabetes Care 2004 January;27(1):281-2. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14694010?dopt=Citation

2) Kondo S, Tayama K, et al. Antihypertensive effects of acetic acid and vinegar on spontaneously hypertensive rats. Biosci Biotechnol Biochem 2001 December;65(12):2690-4. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11826965?dopt=Citation
3) Thorp MA, Kruger J, et al. The antibacterial activity of acetic acid and Burow's solution as topical otological preparations. J Laryngol Otol 1998 October;112(10):925-8. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10211213?dopt=Citation
4) Kishi M, Fukaya M, et al. Enhancing effect of dietary vinegar on the intestinal absorption of calcium in ovariectomized rats. Biosci Biotechnol Biochem 1999 May;63(5):905-10. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10380633?dopt=Citation
5) Davalos A, Bartolome B, Gomez-Cordoves C. Antioxidant properties of commercial grape juices and vinegars. Food Chemistry 2005;93(2):325-30.
6) Valeurs nutritives du vinaigre, de cidre. http://www.guide-des-aliments.com/dietetique/detail_nutrition_vinaigre-de-cidre_13.html
7) Milosevic A, Bardsley PF, Taylor S. Epidemiological studies of tooth wear and dental erosion in 14-year old children in North West England. Part 2: The association of diet and habits. Br Dent J 2004 October 23;197(8):479-83.
8) Zandim DL, Correa FO, et al. The influence of vinegars on exposure of dentinal tubules: a SEM evaluation. Pesqui Odontol Bras 2004 January;18(1):63-8.